woensdag 28 april 2010

Less isn’t more; more is more!

Stel je eens voor: Je loopt over straat, luisterend naar een pas gekocht album van je favoriete artiest. Je zit net midden in een lekker nummer als plots de muziek stopt en je een zacht gefluister door je hoofdtelefoon hoort. Het is de artiest. Hij bied je een exclusieve track aan, te downloaden via de website. Je gaat naar de website en vult al je gegevens in voor deze exclusieve track. Jij blij met je track en de artiest blij me je gegevens!

Dit is een van de velen voorbeelden van originele manieren om een database te verzamelen voor promotiedoeleinden. Ik vraag mij af waarom de artiesten tegenwoordig origineel moeten doen om fans te lokken en te behouden? Vroeger bracht je een plaatje uit, maakte je misschien een poster, verscheen je een keer op de radio of televisie, en kassa! Je plaatje verkocht als een malle! Zijn we daar tegenwoordig niet meer tevreden mee of zijn de muziekliefhebbers gewoon veel te moeilijk te bereiken?

Om daar een antwoord op te vinden ga ik eerst eens kijken naar mijn eigen situatie. Ik ben geloof ik een van de nog weinige jongeren die bijna al haar inspiratie van de radio haalt. 3FM is mijn vaste radiostation. Ik word er mee wakker, ga er mee naar school, ga er mee naar huis en wandel er mee met mijn hond. Je zou zeggen dat ik dus een makkelijk te bereiken muziekliefhebber ben. Helaas is de waarheid het omgekeerde. De muziek op de radio bereikt me wel, maar in de meeste gevallen houdt het me niet vast. Ik bezit namelijk bijna geen enkele Cd van de 'radioartiesten', tenzij ik erg onder de indruk was (lees: recentelijk kocht ik nog de Cd van Caro Emerald). Hoe komt dit toch? Ik geniet erg van leuke muziek op de radio en ik vraag graag een plaatje aan maar is de stap naar het werkelijk aanschaffen van muziek te groot?

Ik denk het niet. Het is juist te makkelijk!

Een artiest die ik leuk vind (niet wauw... maar leuk) mag van mij best gekke capriolen uithalen om mij zover te krijgen de Cd aan te schaffen. Leuke promotionele stunts kan ik erg waarderen waardoor mijn respect voor de artiest in kwestie toeneemt. In zo’n situatie ben ik sneller geneigd om een Cd te kopen. Artiesten waar ik muzikaal erg van onder de indruk ben liggen vaak direct al in mijn Cd-rek.

Maar wat voor mij geldt, hoeft niet voor de massa te gelden. In tegendeel, ik download bijna niet en dat terwijl de meeste mensen dit vaak wel doen. Het meest gehoorde excuus is toch wel: “Ik probeer het graag even uit voordat ik het koop”. Ik durf te wedden dat 90% van de mensen met zulke uitspraken het 9 van de 10 keer niet zullen kopen. Voor mij hoeven ze trouwens geen excuses te maken. Ik zou ook veel meer downloaden als ik de charme van goed gevuld Cd-rek niet belangrijk zou vinden.

Waarom heeft de massa originele stunts nodig voordat zij overgaan tot de aankoop van muziek? Naar mijn idee komt het door de gehele ontwikkeling van de maatschappij. Alles moet sneller, beter, mooier, nieuwer, overweldigender. Het draait allemaal om de beleving en dit moet terugkomen in de producten die wij aanschaffen. Ooit was het klassieke platenverhaal (opnemen à radio/tv à verkopen) ook nieuw, maar toch is het jarenlang voldoende geweest. Sinds de komst van allerlei nieuwe technologieën blijven we hunkeren naar het volgende (betere) product. Zo dus ook voor muziek. We wachten op nieuwere, betere en leukere marketing die ons overhaalt om muziek aan te schaffen. Artiesten en hun marketeers wringen zich in allerlei bochten om ons tevreden te houden. Artiest A biedt een gratis track aan in ruil voor gegevens, terwijl Artiest B al gitaarspelend uit een vliegtuig springt. Het maakt niet uit hoe groot of klein de stunt is, zolang het maar origineel is en wij daarvan (al is het maar voor even) door onder de indruk zijn.

De muziekindustrie beweegt mee met de ideologie van de huidige maatschappij. Ik voorspel dat er binnenkort nog veel meer artiesten komen die alles beter, sneller, mooier, leuker en nieuwer kunnen. Muzikant zijn is zeker geen relaxte baan meer. 24/7 crowd pleasing is het motto!  (door Anouk Kantelberg)


18 opmerkingen:

  1. Wow! Je haalt de woorden uit m'n mond. Goooooo! Fucking goooo!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Allereerst: leuk stukje, leest lekker weg.

    Grappig dat jij je muziek nog steeds bij de radio vandaan haalt, dat hoor je inderdaad niet vaak. Zelf haal ik mijn muziek via Last FM door de recommandations, beluister ik de hele nummers met Grooveshark en bepaal daarna of ik het ga downloaden. Een hele andere weg om aan muziek te komen dus :)

    Wat ik persoonlijk denk is dat we (inderdaad) te gemakkelijk te bereiken zijn. Omdat we zo'n enorme overload aan informatie krijgen, zijn we genoodzaakt om te filteren. Wat gaan we filteren? Precies: de dingen die we leuk vinden, die in ons 'straatje' passen.

    Omdat het sinds de komst van het internet veel gemakkelijker is om je doelgroep te bereiken, maakt iedereen daar (natuurlijk) als een gek gebruik van. Maar dat zorgt er wel voor dat wij als consument gaan filteren, en iets kiezen waar wij ons goed bij voelen. Vroeger ging je allemaal naar dezelfde tandarts in het dorp, nu kiezen we op basis van andermans ervaring en het gevoel wat je bij die 30 tandartsen hebt.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Hee hee!

    Ik kan me zelf echt niks voorstellen bij het idee dat een artiest een stunt moet uithalen om te overtuigen.

    Als een artiest uit een vliegtuig moet springen om zijn cd te promoten, geloof ik dat er iets mis is met zijn muziek.

    Ik hoop dat goede muziek zichzelf verkoopt. Of is dat een beetje een naïeve instelling in deze tijd?

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Tim Verleijsdonk28 april 2010 om 21:43

    Ik ben er ook voor dat artiesten leuke 'stunts' moeten gaan uitvoeren. Maar de stunt die je in de eerste alinea noemt, hoop ik zelf niet mee te maken. Ik moet er niet aan denken dat ik een heerlijk nummer aan het luisteren ben op mijn iPod, ineens stopt de muziek en komt er 'reclame' (want dat is het eigenlijk gewoon). Je wilt gewoon dat nummer luisteren!

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Ik ben het in dit geval absoluut met Denise eens. Goede muziek behoord zichzelf te verkopen. Het enorme aanbod maakt het moeilijker dit te vinden. Maar de gene met de beste marketing stunt heeft zeker niet altijd de beste muziek (kijk maar naar die clip van M.I.A. haha) Misschien gaan we juist wel weer naar less is more?

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Anouk Kantelberg29 april 2010 om 00:36

    Ik blijf stiekem ook wel hopen dat goede muziek zichzelf wel verkoopt, maar helaas lopen we veel goede muziek mis door de (inderdaad) de overload aan informatie die op ons af komt.

    Goede marketing is inderdaad geen garantie voor goede muziek (zie M.I.A., al was haar vorige album toch zo slecht nog niet), maar soms zul je goede muziek door goede marketing in de spotlight moeten zetten.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Allereerst, lekker stuk en leest idd lekker makkelijk weg.

    Ook ik ben het met het overgrote deel van de reacties eens, goede muziek hoort zichzelf te verkopen. Het is alleen zo (en dat is al vaker gezegd) dat het, het nederlandse publiek meestal helemaal niet om de goede muziek gaat. hollanders (wij) willen voor het grootste gedeelte entertainment zien, en luistere misschien wel helemaal niet zo naar de (kwaliteit van de) muziek.

    Jammer vind ik persoonlijk want idd @anouk hierdoor lopen we veel goede muziek mis.

    Denk alleen dat de mensen die echt naar de muziek luisteren (wij denk ik) slechts een niche zijn. Het overgrote deel van de luisteraars heeft dus een stunt of wat dan ook nodig om een bepaalde track/album te gaan luistere/downloaden

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Ik vraag me af als een muzikant zich zou bezig houden met 24/7 crowd pleasing, in hoeverre kan diegene zich dan nog een muzikant noemen?
    Het is maar net welke keuze je maakt. Wil ik groot worden in NL en inderdaad de ene stunt na de andere moeten uitvoeren om maar wat aandacht te krijgen of wil ik muziek maken en gewaardeerd worden voor wat ik doe en niet zo groot worden?
    Ook al ben je in kleine kringen "groot", ben ik nog wel voor alternatieve marketingstrategieën. In een niche zal je je ook moeten onderscheiden, maar dat fungeert dan meer als ondersteuning van je muziek dan dat het ten koste zal gaan van je product.
    Het gaat mij om de muziek. Het kan me geen zak schelen als een Gerard Joling, Miss Montreal of Wesley uit een vliegtuig springt en de meest wazige dingen uithaalt om maar een beetje aandacht te krijgen. Ik vind de muziek niet te harden, dus koop ik het niet.
    Maar ja, wie ben ik. De meerderheid van de Nederlandse bevolking is er ontzettend gevoelig voor en dat is dan ook precies de reden waarom ik liever in een ander land zou willen werken, waar ze iets meer open minded zijn (maar dat terzijde).

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Het is al gezegd maar vroeger was het aanbod natuurlijk erg selectief. Als de media je maar laat kiezen uit 20 artiesten is het bereiken van je doelgroep een stuk eenvoudiger. Met het internet en de huidige technologie is elke artiest in staat om zichzelf in de kijker te spelen. Hierdoor zijn er veel artiesten die 'marketingacties' uitvoeren om aandacht te krijgen. Zelf vind ik dat soort acties vaak direct door de mand vallen, omdat aan de meeste een overduidelijke marketinglucht hangt. Ik kan het wel erg waarderen als een artiest iets extra's uit de kast haalt wat in een lijn ligt met zijn/haar visie. Spelen in een luchtballon hoort daar niet bij...

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Lotte Walrave7 mei 2010 om 19:47

    'Don't change your passion for glory'
    Tja, inderdaad, als je je alleen maar bezig houdt met je publiek, hoe gaat het dan met je muziek?
    Volgens mij kun je als muzikant alleen een legende worden als je met iets nieuws komt, een boodschap hebt, een rete goede muzikant bent en totaal iets anders doet; als je durft. Gewoon doen waar je het beste in bent ook al vraagt 'de massa' dat niet van je. Ze komen wel bij je terug. Kijk naar de muziekgeschiedenis. Je moet eerst even worden uitgekost voordat ze uit je hand eten.
    Tegenwoordig ben ik niet meer zo snel onder de indruk. Helaas. Je zet een filmpje op youtube, wordt door Timberlake ondekt, en vervolgens maak je zo'n slecht nummer dat niemand meer ziet dat je talent hebt. Zonde! Of je maakt zo'n schokkend filmpje dat mensen je muziek niet eens horen. Alles wordt uit de kast gehaald om nog maar zo snel en veel mogelijk te verkopen, maakt niet uit hoe. Ik vind het eerlijk gezegd een beetje aandoenlijk. Aandacht kun je krijgen, aanzien moet je verdienen.

    BeantwoordenVerwijderen
  11. (Om even terug te komen op de laatste alinea's)
    Wat ik soms niet snap, is voor wie het allemaal gedaan wordt. Ik snap wel dat artiesten graag naamsbekendheid willen creëren, en daar gekke stunts voor willen doen, want tja, je moet wel met iets goeds en aparts komen wil je tegenwoordig nog in het nieuws verschijnen. Wat ik dus niet snap iswaarom moet een artiest allerlei gekke capriolen uit moet halen om zijn/haar muziek te verkopen? Ik ga niet de nieuwe single van Jody Bernal kopen omdat hij toevallig in adamskostuum de dam op zijn driewieler is over gaan gefietst. Ik koop muziek voor mij, omdat ik het mooi vind, niet door een marketingstunt.

    Overigens is het wel gaaf natuurlijk, nog niet over de effectiviteit gesproken, als artiesten echt moeite doen en zo tot de gekste, mooiste en gaafste marketingstunts komen. Dit waardeer ik dan ook zeker.

    Ik vind het alleen jammer dat een bepaalde doelgroep alleen muziek koopt naar aanleiding van een marketingstunt (wat overigens wel enorm in het voordeel is van de artiest). Worden artiesten niet steeds hopelozer omdat zij denken dat zij allemaal rare stunts uit moeten halen voordat hun muziek verkocht wordt? Schrikt dit niet enorm af voor toekomstige muzikanten? Ben je dan nog wel op en top muzikant?

    Even iets anders, ik ben het met Rinke eens, eigenlijk moet iedereen een Last.FM aanmaken, dat is de toekomst!

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Ik denk dat het wel allemaal gaat gebeuren. Misschien jammer, misschien te gek. Jammer voor de CD kast en de LP's, maar wel gaaf dat bands en acts alles uit de kast gaan halen. Inplaats van dat je op je luie reet gaat zitten CD verkopen bekijken kun je ook gewoon werken voor je geld. Als je een ander bedrijf hebt moet je ook knokken voor je klanten.

    Goed stukje trouwens!

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Renate van der Craats12 mei 2010 om 20:47

    Ik denk dat bepaalde 'stunts' die artiesten uithalen zeker bevorderlijk is voor de verkoop van hun CD, want je krijgt daar toch aandacht mee. De meeste Nederlanders zijn erg beïnvloedbaar als het gaat om CD's kopen. Ik werk zelf in de Free Record Shop en merk dat er veel verkocht wordt van een bepaalde artiest als die veel in de media is. Nu is er een real life soap met Frans Duijts en meteen worden er veel CD's van hem verkocht. Om de 5 minuten komt er reclame van de CD van David Guetta (die overigens al maanden uit is), en ineens wordt de CD in grote getale verkocht. Hetzelfde is met Caro Emerald: helemaal hot! En terecht trouwens.

    Dus veel publicity en originele dingen doen helpt zeker in de verkoop van albums, maar voor mij maakt het niet zoveel verschil. Ik koop net zo goed een album van een artiest die helemaal geen gekke capriolen uithaalt en bijna niet in het nieuws is; als de muziek maar goed is!

    Btw, je blog leest lekker weg!

    BeantwoordenVerwijderen
  14. Anouk Kantelberg13 mei 2010 om 14:30

    Niet verwacht dat er zoveel leuke reacties op zouden komen! Bedankt allemaal!

    Ik ben zelf natuurlijk iemand die alleen koopt als het mij aanstaat. Fransie Duijts zal je absoluut niet bij mij terugvinden omdat ie een real-life soap heeft. Dat is niks persoonlijks tegen de kerel zelf, maar zijn muziek staat me niet aan haha.

    Ik ben het eens met iedereen die zegt dat de massa helaas wel koopt, zolang iemand maar veel aandacht krijgt. Maar toch is dat ergens wel mooi om te exploiteren. Daar valt het geld te verdienen. Ik zou het niet erg vinden om de manager van Frans Duijts te zijn... cashen maar!

    BeantwoordenVerwijderen
  15. Het is inderdaad zo tegenwoordig dat als je er niet uit ziet op een podium als band, maar de muziek wel goed is.. dat het door de massa als 'saai' wordt bestempeld. Veel mensen hunkeren naar voortdurend nieuwe smaken/stijlen/artiesten.. Toch zie je oude stijlen die weer terug komen, helemaal populair worden. *zie the baseballs* Of het dat marketing is of gewoon 3 muzikale vrienden die naar de plaatjes van hun ouders luisteren, weet ik niet. Maar wat Bram zei over het door de mand vallen van artiesten als er een dikke marketing lucht omheen hangt.. Ik denk dat het blijkbaar bij de massa helpt. Je hebt altijd wel groepen die er op die manier uitspringen en overal gedraaid worden. Eerst waren het de boybands, toen alle nederhiphop artiesten, gevolgd door een heel frans bauer festijn en nu hebben we ''opeens'' (dankzij DWDD) 20 nieuwe Nederlandse bands die overal geweldig zijn..
    Het valt blijkbaar niet zo door de mand bij de massa als we hopen.. (als artiest zijnde dan vooral;)

    Ik zelf hou wel van trends, maar trek me er des te minder van aan.. Zolang artiesten maar worden uitgedaagd om met iets nieuws te komen..

    BeantwoordenVerwijderen
  16. Sarada Bouwman:
    Leuk en leerzaam om het verschil in reacties en ervaringen te lezen over hoe men aan muziek komt en de mate van waardering over marketingstunts rondom artiesten.

    Persoonlijk heb ik een heel andere manier hoe ik aan mijn favoriete muziek kom die ik nog niet gelezen heb:

    Ik ontdek mijn muziek al jaren door middel van FILMS. Ik ben gek op filmmuziek omdat deze op een retegoede manier zijn ingezet bij een ander medium; de film (leve music supervisors!). Een film krijgt pas indruk als de muziek klopt. Op deze manier heb ik uit de volgende films ( en een tv-serie) de volgende artiesten en bands ontdekt (van tijden terug):

    Waar 't allemaal mee begon, de film 'Scream': Moby - first cool hyve. Ik vond het nummer ZO pakkend aan het eind van de film waarin het beeld overgaat in de aftiteling. Ik ben het nummer nooit meer vergeten.

    The O.C (tv serie): Phantom Planet, John Mayer, Bob mould, Sia, Snow Patrol, Sufjan Stevens, Ian Broudie en Nikka Costa

    Thirteen: Liz Phair, Katy Rose,

    Into the Wild: Eddie Fedder (geweldige stem!!) en uiteraard Pearl Jam

    Ik krijg altijd kippevel van die lange intro of outro songs bij films als Gladiator (Hans Zimmer)

    Goed werk dus, want zo raak ik nieuwsgierig naar de artiest. Terugkomend op de reactie dat artiesten gekkere marketingstunts moeten uithalen om aandacht te krijgen: hier ben ik het dus niet mee eens. Een film is voor mij al genoeg om artiesten te spotten. maar goed, dat is mijn manier. Heel ander dus. En daarmee kan ik concluderen dat het moeilijk is om de consument te triggeren met marketingacties omdat velen op hele andere wijze hun muziek uitkiezen.

    Wie scout zijn/haar muziek nog meer door films?

    Sarada Bouwman

    BeantwoordenVerwijderen
  17. Ben het eens met je blog, maar what else to do in deze samenleving? Media benauwd mij sowieso, de markt is vol en slechts met creativiteit (wat niet met je gitaar uit een ballon springen is), netwerk en kennis, kun je je doelen bereiken..

    BeantwoordenVerwijderen
  18. @Joost V.

    "de markt is vol en slechts met creativiteit, netwerk en kennis, kun je je doelen bereiken".

    Is dit niet altijd al het geval geweest, maar lijkt het door de komst van het internet alleen maar erger te worden? Maken we er allemaal niet meer een drama van dan nodig is?...
    10 jaar geleden waren er ook duizenden bandjes die door wilden breken...

    BeantwoordenVerwijderen