The Long Tail (6)

Afgelopen vrijdag liet ik een volstrekt niet-representatieve steekproef uit de iTunes Store zien. Ik focuste op signalen die wijzen op het bestaan van The Long Tail. Die zie ik ook buiten internet. Kijk bijvoorbeeld naar de Sony's displays bij Albert Heyn en andere ketens: €5 voor Simon & Garfunkel, Terence Trent D'Arby en meer oude titels. Een typische Long Tail-winkelier bevestigt ook naar mij hoe lang die staart is. Haar ervaring is bovendien dat de kosten voor het digitaliseren en online zetten van backcatalogus vrij laag zijn (in tegenstelling tot wat Norbert zegt) en de marges op digitaal produkt hoog. En die marges worden alleen maar beter:

(via). Dit geloof je toch niet?! Ken jij een branche waar de prijzen OMHOOG gaan als de verkopen DALEN?

Eenmaal gedigitaliseerd en online gezet start het verdienen. Ik weet inmiddels wat je van iTunes ontvangt [dankzij] en ken grofweg de marges bij major platenmaatschappijen: na aftrek van overheadkosten houden ze meer dan het dubbele over in vergelijking met CD's. Afgelopen vrijdag en vandaag blijkt dat een interessant deel van die digitale verkopen Long Tail-product is: backcatalogus waarop de kosten al lang en breed zijn terug verdiend. Of pak een alternatieve act, repertoire dat volgens Atze zou moeten profiteren van The Long Tail: Fleet Foxes. Begin januari Single van de Week bij iTunes (dus gratis), door critici onthaald als misschien wel het beste album van vorig jaar, album in de aanbieding bij iTunes en daardoor in de Top 10:

Vrijdag zag je dat dit prachtige album nog steeds in iTunes' Top 30 stond. Sabrina Starke staat in bovenstaande lijst weer op #1 omdat ze begin januari uitgebreid in NOVA zat. De consument weet de weg naar digitale muziek blijkbaar steeds makkelijker te vinden.

Samenvattend: ik geloof Norbert Plantinga als hij zegt dat Universals verkopen nog steeds gekenmerkt worden door de 80/20-regel. Hij ziet de Long Tail naar eigen zeggen (nog) niet terug in zijn verkoopsysteem. Maar daarnaast geloof ik dat er onder bepaalde omstandigheden, voor bepaalde genres en artiesten of gezien vanuit het brede perspectief van een winkel als Bol.com of iTunes geld verdiend kan worden in The Long Tail. Dat wordt mij ook bevestigd van diverse kanten. Of neem het voorbeeld dat ik noemde in Revu: de gothic rockband uit Barneveld, met een zanger met een houten poot. In 1996 wist hij misschien 2 dorpsbewoners te overtuigen van zijn muziek, nu kan hij wereldwijd een absolute Ster worden in zijn niche. Zonder dat jij en ik dat merken. En door de kosten laag te houden en creatief gebruik te maken van de mogelijkheden die internet biedt geloof ik dat de individuele muzikant daar een boterham mee kan verdienen. Misschien (nog) geen dikbelegde op korte termijn, maar wie weet wat de toekomst brengt als hij zijn fans structureel blijft overtuigen van zijn muziek? Veel hangt af vanuit welk standpunt je kijkt: voor Norbert bestaat The Long Tail nog niet (maar hij sluit 'em ook niet uit), voor bands en individuele muzikanten wordt de staart steeds reëeler. Geen vetpot, maar wel een bescheiden inkomen dat er 10 jaar geleden niet was. En digitale ontwikkelingen zijn de komende jaren op z'n zachtst gezegd niet in het nadeel van die trend.

Ik heb een aantal heuse wetenschappers (drs.!) ook gevraagd om hun visie op de controverse rond The Long Tail en bovenstaande theorette. Daarover morgen meer.