donderdag 2 april 2009

Muzikale jeugdzonde

Mijn allereerste cassettebandje wat ik ooit kocht op 8jarige leeftijd was een bootleg van 'An Evening with Bon Jovi´. Een sessie die de band opnam voor MTV´s Unplugged in New York City in 1992. Ik heb hem werkelijk compleet kapotgeluisterd. Ik denk dat ik ongeveer een jaar later mijn allereerste cd kocht: Uiteraard was dit 'Keep the Faith'. Het album welke de band in 1992 uitbracht na een stilte van 4 jaar en de band bijna elkaar uit was gevallen na slaande ruzie tussen zanger Jon Bon Jovi en gitarist Richie Sambora. Hoe de meningen ook verdeeld zijn over Bon Jovi (Het is waar, ze hebben inderdaad ook veel crap gemaakt..), het was toch 'mijn eerste band'. Na de ontdekking met Bon Jovi ging ik langzamerhand ook luisteren naar bands als Metallica, Nirvana, Alice in Chains, Guns 'n' Roses en uiteraard Pearl Jam. Door de jaren heen groeide dit tot ontelbaar veel bands, muzikanten en stijlen welke mijn oren zeer kunnen bekoren. Hun live-shows nam ik op cassetebandje op van de radio toen Radio3FM deze nog weleens uitzond.



Er is veel veranderd....zowel in mijn muzikale ontdekkingsreis, de manier waarop ik tegen muziek aankijk als wel het algehele muziek- en medialandschap. Gelukkig ben ik bij Bon Jovi al afgehaakt toen zij in 2000 het verschrikkelijke album 'Crush' uitbrachten. Ik was oprecht beledigd en was na 5 stille Bon Jovi jaren en het JBJ solo-album 'Destination Anywhere' (uit 1997) jaren zeer hoopvol op kwalitatief goed werk. Was het dat ik dat album zo slecht vond omdat (1) mijn muzieksmaak zich enorm had ontwikkeld door de jaren heen en Bon Jovi altijd eigenlijk al 'slechte muziek' had gemaakt? of (2) Was het binnen de 'kwaliteitsnormen' van Bon Jovi echt een zeer matig album...?

Ondanks mijn jeugdzonde blijf ik toch bij (2)...ondanks dat er daarna bij hun nooit meer een fatsoenlijke noot is uitgekomen.

Zo, morgen ons eerste college en ik heb alvast mijn eerste bekentenis gedaan...
Hieronder lees ik graag de jouwe.


Tot morgen,
Fulco

2 opmerkingen:

  1. Mijn jeugdzonde is stukken minder erg, want headlinet dit jaar doodleuk Pinkpop op zondag! Als brugpieper kwam ik op het Comenius College in Hilversum, waar je de gebruikte koffie- en theebekertjes van de grond kon rapen en weer bij de kantine kon inleveren voor een stuiver per stuk. Zeer milieuvriendelijk in 1983. Ik meen dat ik zo'n 21 gulden (dus ruim 400 bekertjes) bij elkaar heb gespaard om deze LP aan te schaffen, vooral vanwege deze (nog steeds) prachtsingle. De band ben ik langzaam uit het oog verloren en écht fan ben ik nooit geworden, maar het was leuk om ze als product manager bij PIAS te ontmoeten en Indonesisch met ze te gaan eten en in Landgraaf ga ik vast wel even kijken. Daar speelt diezelfde middag nl. een andere projectje waar ik druk mee ben.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Fulco,

    Patrick Swayze was geen jeugdheld, maar hij heeft toch een mooie quote achtergelaten...

    "If you live through the initial stage of fame and get past it, and remember thats not who you are. If you live past that, then you have a hope of maybe learning how to spell the word artist."

    Succes!

    BeantwoordenVerwijderen